Owczarek Niemiecki a dzieci
Owczarek niemiecki to pies niezwykle inteligentny, posłuszny oraz oddany swojej rodzinie. Żadna rasa nie dorównuje owczarkowi talentowi do różnorodnych celów i zadań. Dzięki swojej odwadze i wytrwałości jest psem często wykorzystywanym w pracy policji lub w ratownictwie. Jednak owczarek niemiecki to nie tylko pies pracujący – jest również cudownym psem rodzinnym. Nic więc dziwnego, że wiele par z dziećmi zastanawia się, czy przygarnąć przedstawiciela tej rasy do swojej rodziny. Ale czy owczarek niemiecki nadaje się dla dzieci? Przeczytaj artykuł.
Przeczytaj również Jaki jest Owczarek Podhalański?
Owczarek niemiecki – charakter
Pies tej rasy to znakomity kompan do zabaw oraz wspaniały towarzysz życia. Łatwo i mocno przywiązuje się do swojej rodziny oraz jest wobec niej lojalny. Bardzo lubią zabawę i ruch na świeżym powietrzu, więc będą szczęśliwe, jeśli zaangażujesz go we wspólne aktywności ruchowe jak np. frisbee, obedience, agility czy długie wędrówki po lesie i górach.
To żywiołowy pies, dlatego należy szkolić go i socjalizować już od szczeniaka. Owczarki niemieckie mają predyspozycje do bycia psami stróżującymi. Ich duże gabaryty i donośny szczek mogą sprawiać wrażenie, że są to psy agresywne.
Rodzą się więc pytania: czy owczarek niemiecki może zaatakować? Oraz czy owczarek niemiecki może ugryźć? Tak. Każdy pies, niewłaściwie poprowadzony przez opiekuna, może zaatakować lub ugryźć. Zdarza się, że opiekunowie adoptują owczarka niemieckiego, by pilnował ich domu i całe dnie siedział w budzie. Jeśli nie zapewnimy im żadnych aktywności fizycznych ani mentalnych psy te mogą stać się nerwowe i nieszczęśliwe. Brak wyładowania energii oraz brak czułości ze strony opiekuna może wyzwolić agresję. Chcielibyśmy jednak uspokoić czytelnika: owczarek niemiecki nie ma skłonności do agresji.
Czy owczarek niemiecki jest trudnym psem?
Wśród psiarzy krąży mit mówiący, że wśród owczarków to właśnie owczarek niemiecki jest najprostszy do ułożenia. Prawda jest jednak inna — ta rasa jest wymagająca i potrzebuje dużej stymulacji ruchowej oraz psychicznej. Pies ten nie zmęczy się samym spacerem, gdyż przez niezwykłą inteligencję będzie potrzebował jeszcze innych bodźców, by być w pełni szczęśliwym.
Wyróżnia je ogromny potencjał do nauki, dzięki czemu psiak łatwo chwyta komendy i szybko staje się posłuszny. Tej rasy raczej nie polecamy dla początkujących psich-rodziców, chyba że takich, którzy posiadają wiedzę jak w pełni wykorzystać potencjał owczarka.
Co lubią owczarki niemieckie? Na pewno świetnie sprawdzą się we wszelkich sportach dla psów np. agility i flyball. Świetnie sprawdzą się oczywiście w treningach posłuszeństwa, aktywnej obrony i tropienia. Te psy po prostu kochają pracować!
Przeczytaj Jak chronić psa przed kleszczami?
Czy owczarek nadaje się do dzieci?
Oprócz cech sportowca owczarek niemiecki jest cudownym psem rodzinnym. Lojalność i wierność to cechy, które sprawiają, że ten pies często jest wybierany do rodzin z dziećmi. Doskonale wychowany owczarek świetnie dogaduje się z małymi dziećmi. Po Internecie krąży mnóstwo filmików z owczarkami niemieckimi pilnującymi małych dzieci i zważających na każdy ruch. Ten pies to niewiarygodnie wierny obrońca.
Czy owczarek niemiecki jest agresywny dla dzieci? Zawsze istnieje taka możliwość. Każdy pies, niezależnie jak wychowany, może okazać agresję w stosunku do dziecka. Różne stresujące sytuacje (np. gdy go coś zaboli lub wystraszy) może spowodować, że owczarek stanie się niebezpieczny w najbliższym dla niego otoczeniu. Ta rasa ma w sobie dużo czułości i delikatności dla najmłodszych. Owczarek niemiecki i niemowlę mają szansę zostać najlepszymi przyjaciółmi, zwłaszcza jeśli wychowują się obok siebie. Jednak nie zapominajmy, że to wciąż duże zwierzę.
Wielu młodych rodziców zastanawia się: Czy noworodek może przebywać z psem? Oczywiście, że może jednak powinno być to kontrolowane przez osoby dorosłe. Nie polecamy zostawiać małych dzieci samych z psem niezależnie od ich rasy ze względu na dużą nieprzewidywalność maluchów oraz duże gabaryty pupila.
Czy pies może lizać noworodka? Często uważa się, że psy mają tendencję do lizania swoich opiekunów oraz członków rodziny, gdyż w ten sposób okazują nam czułość i przywiązanie.
Czasem rzeczywiście jest to forma sympatii – lizanie to jest wówczas powolne, jakby z namysłem. Warto jednak wiedzieć, że intensywne lizanie przez psa może być także oznaką dużego stresu i prośbą, o zwiększenie dystansu. Jeżeli w lizaniu psa widzimy duże natężenie emocji, warto czym prędzej przerwać jego interakcję z dzieckiem. Kolejnym powodem, dla którego psy mają tendencję do lizania niemowląt jest fakt, że maluchy są często smarowane kremami lub oliwkami – niektóre psy z upodobaniem zlizują je z nóżek czy buzi najmłodszych.
Warto pamiętać, że lizanie przez psa nie jest zbyt higieniczne- w jamie ustnej zwierzaków roi się od bakterii, które mogą być groźne dla naszego zdrowia. Nie pozwalajmy zatem na lizanie noworodków przez naszego pieska.
Jaki owczarek dla dzieci? Pluszowy 🙂
Dzieciństwo u boku czworonożnego przyjaciela może być wspaniałą przygodą. Dziecko dorastając z psem, uczy się szacunku do zwierząt oraz odpowiedzialności za nie. Pamiętajmy jednak, że pies nie może być zachcianką dziecka. Jest to towarzysz całej rodziny, dlatego wybór rasy musi zostać dokonany mądrze i bez kierowania się modą. Co więcej, odpowiedzialność za psa zawsze spoczywa na rodzicach czy innych osobach dorosłych. Dziecko nie może być prawnym opiekunem zwierzęcia i nie powinno być też obciążane odpowiedzialnością za wychowanie psa. Warto angażować dzieci w opiekę nad psem, gdyż dla obu stron może to być bardzo przyjemne i rozwijające, ale to zawsze dorosły jest właścicielem i najważniejszym opiekunem zwierzęcia.
Owczarki powszechnie uważane są za bardzo przyjacielskie i łagodne psy. Oto małe zestawienie owczarków najbardziej polecanych do rodzin z małymi dziećmi:
- Owczarek border collie. Jedna z wyjątkowo pracowitych i wymagających ras psów jest bardzo przyjaźnie nastawiony do człowieka. Jest łatwy do szkolenia, czuje respekt do swoich psich-rodziców. Ze względu na swój łagodny charakter jest polecany do rodzin z dziećmi. Potrzebuje jednak dużo uwagi i ruchu, wielu angażujących go zajęć i dobrej znajomości rasy, więc nie nadaje się na kanapowca ani do domu, w którym będzie pozostawiony samemu sobie.
- Owczarek szkocki collie. Tytułowy bohater książki „Lassie, wróć!” Erica Knighta znany jest na całym świecie. Ze względu na ich wrażliwość są wykorzystywane w dogoterapii. Potrzebują dużego kontaktu z członkami swojej rodziny i są łatwe do wyszkolenia. Odznaczają się wiernością wobec opiekunów. Lubią opiekować się dziećmi i bawić się z nimi. W stosunku do obcych są nieufne, co czyni ich dobrymi stróżami.
- Owczarek podhalański. Może nie wyglądać na towarzysza dzieci, ale to łagodny olbrzym. Słynie z opiekuńczości i miłości do najmłodszych. Chętnie poddaje się szkoleniu, jednak nie znosi agresji ani hałasu
Owczarki niemieckie - szczeniaki
Każdy szczeniak wzbudza w nas ogromne pokłady czułości i rozśmiesza nas swoją nieporadnością. Tak również jest w przypadku szczeniaka owczarka niemieckiego. Pamiętajmy jednak, że już od najmłodszych lat należy rozpocząć szkolenie naszego pupila, by stał się dorosłym i szczęśliwym psiakiem.
Przyzwyczajajmy go również do zostawania samemu w domu- z początku na krótki okres czasu, który stopniowo wydłużamy. Owczarki słyną z tego, że nie znoszą samotności i szybko się nudzą. By oszczędzić sobie problemów w przyszłości, nagradzaj psa za dobre sprawowanie pod Twoją nieobecność.
Jeśli jednak musisz wyjść na dłuższy niż zwykle czas warto zastanowić się nad opcją petsittingu. Petsitting to usługa opieki nad zwierzakiem pod nieobecność jego opiekuna. Petsitterzy zadbają o wszelkie potrzeby twojego zwierzaka takie jak spacer, zabawa i karmienie w czasie, gdy ty nie możesz tego zrobić. To świetna opcja, jeśli np. musisz zostać dłużej w pracy lub wychodzisz na kolację do znajomych!
WERYFIKACJA MERYTORYCZNA
Sara Wacławik
Behawiorystka psów i kotów i zoopsycholożka. Na pierwszym miejscu stawia komunikację ze zwierzęciem i poznanie jego potrzeb, rozpoznanie i zlikwidowanie źródła problemu, a nie tylko usunięciu niechcianego zachowania.