Zaćma u psa – co trzeba wiedzieć?

Zaćma to określenie ogólne, wykorzystywane w przypadku występowania zaburzeń w soczewce oka. Pogarsza widzenie, skutkuje zmętnieniem a czasem nawet zupełną utratą wzroku. Czworonogi poznają świat zarówno za pomocą węchu, jak i słuchu, ale też sprawne oczy pozwalają im na komfortowe funkcjonowanie. Jeśli psi rodzic zauważy, że ich wzrokiem dzieje się coś niepokojącego, powinien błyskawicznie reagować. By to szybko wykryć, warto wiedzieć o tej chorobie jak najwięcej.

Zaćma u psa – objawy

Wyróżnia się cztery główne etapy rozwoju zaćmy:

początkową,
niedojrzałą,
dojrzałą,
przejrzałą.

Pierwsze fazy bywają bagatelizowane przez psich rodziców. Objawy mogą być zresztą niemalże niedostrzegalne. Odstępstwa od normy widać najczęściej w etapach późniejszych, lecz często istnieje już wtedy zagrożenie całkowitej utraty wzroku.

Jakie są pierwsze objawy zaćmy?

Po czym zorientować się, że pies ma zaćmę? Kluczem jest uważna obserwacja jego zachowań. Wszelkie niecodzienne zdarzenia powinny być sygnałami alarmowymi. Mowa tu o np.:

potykaniu się o przedmioty, gubienie i niedostrzeganie ich – to, że pupil biega wokół ulubionej piłki i nie może jej złapać, nie zawsze jest efektem jego niezaradności. Zdarza się, że jego wzrok uległ pogorszeniu i nie może dokładnie zlokalizować położenia przedmiotu;
niechęć do nowych miejsc – gdy wzrok psa się pogarsza, jego obraz może być zamazany. Przez to zmuszony jest do poznawania lokalizacji za pomocą węchu. Ta taktyka jednak dobrze sprawdza się tylko w miejscach, które zna;
częste pocieranie oczu – problemy ze wzrokiem mogą irytować pupila i wywoływać dyskomfort. Przez to może on usiłować drapać oczy, czego efektem z kolei bywa zaczerwienienie czy łzawienie.

Zaćma u psa – jak szybko postępuje? Zależnie od przyczyny choroby, zaćma może przebiegać błyskawicznie, jak i rozwijać się latami. Najważniejsze natomiast jest jak najwcześniejsze zauważenie pierwszych jej objawów. Każdy psi rodzic musi pamiętać, że problemy ze wzrokiem spotykają psiaki w każdym wieku. Gdy tylko więc w ich zachowaniu dostrzegalne są zmiany, warto od razu skonsultować je z weterynarzem.

Zaćma u psa – przyczyny

Rozwój zaćmy może trwać od kilku miesięcy, nawet do kilku lat. Przebieg zależy przede wszystkim od czynników:

środowiskowych,
genetycznych.

Wyróżnia się zaćmę nabytą i wrodzoną. Tę drugą z kolei dzieli się na dziedziczną i rozwojową. Typ nabyty często ma formę pourazową i przebiega gwałtownie. Powszechna jest również zaćma starcza. Choroba ta przybiera wiele rozmaitych form, przez co pierwsze jej symptomy bywają zauważalne już u pupili w 6. miesiącu życia, a nawet w życiu płodowym.

Od czego pies traci wzrok? Jak zostało wyżej wspomniane, zaćma może być skutkiem urazu gałki ocznej, np. na skutek:

wypadku komunikacyjnego,
zadrapania pazurem,
porażenia prądem,
pogryzienia,
skaleczenia.

Zdarza się również, że ta choroba jest efektem cukrzycy lub toksemii organizmu. Część czworonogów ma gen odpowiadający za zaćmę. Można zdecydować się na wykonanie badań ujawniających, czy dany czworonóg jest nosicielem tej choroby.

Czy da się uchronić pupila przed zaćmą? Można wyróżnić szereg działań profilaktycznych, zmniejszających ryzyko powstawania schorzeń. Żadne z nich nie daje 100-procentowej gwarancji uniknięcia problemu, są to natomiast sposoby na ochronę wzroku pupili. Mowa tu np. o:

suplementacji i diecie – niezwykle istotne w przypadku ochrony pupila przed zaćmą o podłożu cukrzycowym;
regularnych badaniach wzroku – pozwalają na wczesne wykrycie nieprawidłowości i jak najszybsze przystąpienie do działania;
uważnej obserwacji czworonoga – im lepiej psi rodzic zna zachowania swojego pupila, tym szybciej dostrzeże odstępstwa od normy.

Czy zaćma u psa boli?

Podobnie jak w przypadku ludzi, zaćma u psa nie jest bolesna. To choroba, która nasila się stopniowo, a z czasem powoduje znaczny dyskomfort. Utrudnia wykonywanie codziennych czynności i normalne funkcjonowanie.

Jak widzi pies z zaćma? Choroba ta sprawia, że pupil widzi świat tak, jakby oglądał go przez pokrytą parą szybę. Obraz jest rozmazany, niewyraźny, a kolory mają inne odcienie niż zwykle. Często występuje także nadwrażliwość na światło. Oddziaływanie wszystkich tych przeszkód się nasila, aż w najwyższym stadium czworonóg zupełnie może stracić wzrok.

Zaćma u psa – leczenie

Co można zrobić z zaćmą u psa? To pytanie zadaje sobie wielu rodziców czworonogów. Jak w przypadku wielu chorób, im wcześniej zaćma zostanie wykryta, tym większe szanse na to, że uda się z nią uporać i to w możliwie łagodny sposób.

Zaćma u psa – leczenie farmakologiczne. To rozwiązanie stosowane zazwyczaj w początkowych fazach choroby. Weterynarz przepisuje czworonogowi środki, których zadaniem jest spowolnienie postępującego procesu mętnienia soczewki. Wiele zależy też od danego pupila, bo nie zawsze to rozwiązanie jest możliwe do wdrożenia. O rozpoczęciu kuracji powinien zadecydować doświadczony specjalista. Ponadto zalecane jest połączenie jej także z suplementacją preparatami, które mają w sobie antyoksydanty, np. leki witaminowe z grupy C, E czy A.

Czy są krople na zaćmę dla psa? Tak, na rynku można znaleźć wiele preparatów w tej właśnie formie. Są one często uważane za rozwiązanie alternatywne dla operacji. Pozwalają na poprawę stanu zdrowia pupila, lecz także ich stosowanie powinno być ściśle kontrolowane przez weterynarza. Niestety takie działania nie pozwalają na całkowite zatrzymanie zaćmy lub też zupełne cofnięcie zmian, które już zaszły.

Jak zatrzymać zaćmę u psa?

Operacja zaćmy u psa to obecnie jedyny w pełni skuteczny sposób na całkowite usunięcie choroby. Zabieg fachowo nazywa się fakoemulsyfikacją. Ponadto bywa dość niebezpieczny, szczególnie w przypadku czworonogów w podeszłym wieku. Przez dość wysokie ryzyko wystąpienia powikłań, część psich rodziców nie decyduje się na wykonanie tego kroku. Wiele natomiast zależy tu od indywidualnej oceny przypadku przez specjalistę.

Ile kosztuje operacja zaćmy u psa?

Zabieg ten może przeprowadzić wyłącznie lekarz weterynarii specjalizujący się w okulistyce. Realizacja jest dość skomplikowana i wykonywana w pełnym znieczuleniu. To sprawia, że jej cena jest wysoka. Zwykle ustalana jest indywidualnie, w zależności od konkretnego przypadku i zaawansowania choroby. Najczęściej natomiast sumy te wahają się od 2000 zł do nawet 5000 zł i to tylko za jedno oko. Niższe szczebelki cenowe dotyczą zabiegów niezawierających wszczepienia soczewek, a w wyższe wliczona jest ich implementacja.

Jak przebiega taka operacja? Najpierw nacinana jest rogówka, a następnie odsysana zmętniała soczewka. W jej miejsce specjalista wstawia sztuczne rozwiązanie. Przy użyciu ultradźwięków rozbija się twarde masy w soczewce, które następnie są aspirowane. Torebkę soczewki się pozostawia, ponieważ na dalszym etapie implantuje się do niej sztuczną soczewkę. Dzięki temu przywrócone zostaje prawidłowe widzenie. Jeśli zabieg zakończy się sukcesem, pies bardzo szybko powróci do pełnej sprawności.